Als toerist mag je maximaal 60 dagen in Indonesie verblijven. Dat is natuurlijk lang niet genoeg! Aangezien Oost-Timor in 1999 onafhankelijkheid verkreeg (klik hier voor een korte geschiedenis) en 'in de buurt' was, leek het me een goed plan om even de grens over te steken. Maar dat 'even' werd een week, omdat de erg onvriendelijke mevrouw van de Indonesische ambassade in de hoofdstad Dili zo lang nodig heeft om een visumaanvraag te verwerken.
Dus daar zat ik dan. Min of meer vast in Oost-Timor. Het land is duidelijk nog aan het herstellen van de vrijheidsstrijd. Er zijn veel kapot geschoten gebouwen, de munteenheid is de Amerikaanse dollar en overal zie je VN-voertuigen en -soldaten.
Gelukkig had ik een goedkoop guesthouse met interessante mede-gasten. En ik kon een bezoek brengen aan het Portugese VN-basiskamp. Verloren met tafelvoetbal en van een boksbal kan je ook niet winnen.
President Soeharto heeft destijds Oost-Timor een 27 meter groot beeld van Christus kado gedaan. Achteraf mochten de Oost-Timorezen er via een belastingverhoging zelf voor betalen.
 P9023205 |
 P9023207 |
 P9033216 |
 P9033222 |
 P9033225 |
 P9043228 |
 P9043230 |
 P9043231 |