Na aankomst op Koh Tao eerst de boot genomen naar het nabij gelegen Koh Pha- Ngan voor de fameuze 'Full Moon Party'. Dat ging tot 's ochtends acht uur door dus de volgende dag niet meer gedaan dan inschrijven voor... de duikcursus (PADI Open Water)!
Koh Tao betekent namelijk: duiken! Da's niet helemaal waar, want Koh Tao betekent Schildpad eiland, maar iedereen komt hier voor maar één ding: duiken. De prachtige stranden worden door niet meer dan een handjevol mensen bezocht, omdat zo'n tien meter uit de kust het koraal al begint en dat zwemt niet prettig.
Ik schrok even van de hoeveelheid theorie die ik moest doorwerken, maar gelukkig bleek het boek zo'n overvolledig Amerikaans werk te zijn waarin alles minimaal drie keer gezegd wordt en tot in de kleinste details ("als u een duiktas koopt, let er dan op dat deze groot genoeg is om al uw duikspullen in te stoppen").
Theorie geen probleem, maar bij mijn laatste duik ging het in de praktijk wel fout. Mijn linkeroor weigerde te 'klaren'. Natuurlijk toch een paar keer proberen; nog wat harder proberen; iets minder diep onder water proberen en uiteindelijk moeten opgeven. Shit! Geen stempel dat ik mijn cursus met succes voltooid heb!
De duikschool schatte in dat ik het met een paar dagen rust wel weer opnieuw kon proberen. Maar het oor bleef ontzettend pijn doen. Later constateerde de dokter een oorontsteking. De duikcursus zal ik op een ander tijdstip (en op een andere plek) moeten afmaken... Dat gaat waarschijnlijk wel gebeuren, want het duiken was erg gaaf!
 000020 |
 000022 |
 000023 |
 000024 |
 000026 |
 000027 |
 P6130156 |
 P6150163 |
 P6180166 |
 P6180169 |